پرویز ناتل خانلری، فرزند خانواده ای اشرافی از دیپلمات های قاجاری است. او متولد تهران است و دوره دبستان را در "مدرسه سن لویی" گذرانده است. خانلری شاعر، روزنامه نگار و نویسنده ای است که با دولتمردانی چون عَلَم و روشنفکرانی چون ذبیح الله صفا، صادق هدایت، و مجتبی مینوی حشر و نشر داشته است. او به لحاظ فرهنگی از بسترسازان ترویج فرهنگ شبه مدرنیستی در ایران بود. او پرورش یافته فضایی بود که ارکان آن را مستشرقانی چون ادوارد براون فراماسونر و شاگردان او تشکیل می دادند.خانلری را در عرصه پژوهش های ادبی باید ادامه دهنده ی همان مسیری دانست که ادوارد براون برای تاریخ نگاری در ایران ترسیم کرده بود.
خانلری به منظور ترویج رویکرد ناسیونال شووینیستی خود به فرهنگ ایران، در اواخر سال 1343 تشکیلاتی به نام "بنیاد فرهنگ ایران" را با ریاست افتخاری شاه و با حضور برخی چهره های فراماسونری در هیأت امنا و هیأت موسس آن تشکیل داد که تا سال 1357پابرجا بود.
خانلری روشنفکری آئه تیست و مروج سرسخت غرب زدگی شبه مدرن در صورت ناسیونال-سلطنت طلبانه آن بود. مرحوم نیما یوشیج با این که از اقوام خانلری بود، از او بسیار ناراحت بوده و از ناحیه وی آزار بسیاری دیده بود. خانلری را می توان یکی از چهره های برجسته ی جناح ناسیونال-سلطنت طلب روشنفکری لائیک ایران دانست. او بعد از انقلاب،مدتی بازداشت بود و پس از آن بیشتر خانه نشینی پیشه کرد. مطبوعات وابسته به جریان روشنفکری در سال های اخیر، سعی زیادی کرده اند تا او را به عنوان یک شخصیت فرهنگی برجسته،به جوانان و افراد بی اطلاع معرفی نمایند.
شهریار زرشناس- نگاهی کوتاه به تاریخچه روشنفکری در ایران جلد دوم ص155-156