داریوش همایون در یک خانواده متوسط در تهران به دنیا آمد. او فردی جاه طلب و بلندپرواز بود. رد سال های جوانی با "شبکه جاسوسی – مطبوعاتی بدامن" ( که برخی اعضای آن علی جواهر کلام،نصرت الله معینیان، مصطفی مصباح زاده و عبدالرحمن فرامرزی بودند) مرتبط گردید. داریوش همایون همچنین ارتباط نزدیکی با محافل صهیونیستی در ایران برقرار کرد و از طریق "آژانس یهود" به عنوان کاندیدای سرپرستی امور این روزنامه انتخاب گردید. پایگاه جاسوسان سیا مستقر در تهران، داریوش همایون را جزو رابطین خوب و کسانی که حاضرند به هرقیمت و تحت هرشرایطی،خدماتی برای دولت آمریکا انجام دهند،دسته بندی می کند.
داریوش همایون را باید از چهره های متنفّذ گرایش ناسیونال- سلطنت طلب شاخه آته ئیستیک و غیرمذهبی کاست روشنفکری ایران به حساب آورد. همایون در دوران نخست وزیری جمشید آموزگار به پست وزارت اطلاعات و جهانگردی منصوب گردید و سیاست سرکوب سخت گیرانه ای را علیه مطبوعات به کار بست. در دوران وزارت او و به دستور او بود که مقاله اهانت آمیز فردی مجهول الهویه به نام رشیدی مطلق در روزنامه اطلاعات علیه حضرت امام(ره) منتشر گردید. داریوش همایون در سال های پس از پیروزی انقلاب،در خارج از کشور به عنوان یکی از تئوریسین های سلطنت طلبان مشروطه خواه فعالیت می کند.(یا می کرد)
شهریار زرشناس- نگاهی کوتاه به تاریخچه روشنفکری در ایران جلد دوم ص148