برنامه ریزی از سوی یک کانون برای تاثیرگذاری بر فرایندها و تحولات اجتماعی و سیاسی به ضرر دیگران و با رو ش های معینی که به روش های توطئه آمیز معروف شده (مانند نفوذ و ترور و تخریب و خدعه و جعل و غیره ). این اقدام از سوی فرد یا گروهی که قربانی آن می شوند توطئه نام می گیرد در حالی که طراحان آن را برنامه ریزی و دانش می دانند. واقعاً توطئه گری دانش است و از زمان جنگ های صلیبی به این طرف، و به ویژه از قرن شانزدهم میلادی به بعد، یعنی از زمان شروع تکاپوهای استعماری، این دانش در غرب بسیار پیشرفته و بغرنج شده است.
روشن است که در جهان سیاست واقعیتی به نام توطئه وجود دارد . یکی از بهترین روش ها برای قلب این واقعیت این است که پرچمدار افشای آن شوید و بخشی از حقیقت را بیان کنید ولی به شکل نامعقول و غیر قابل دفاع . این دفاع در نهایت منجر می شود به این که مردم از پذیرش این واقعیت سرخورده شوند . این روش یکی از مهم ترین تاکتیک ها در جنگ روانی است که نمونه بارز آن را در ترویج انگلوفوبیا می توان دید یعنی اشاعه ترس از انگلیس و نسبت دادن همه چیز به توطئه انگلیسی ها .یعنی افرادی همه چیز را به شکل بیمارگونه و به قول معروف ”دایی جان ناپلئونی “ به انگلیسی ها نسبت می دهند و در نهایت موجی ایجاد می شود و از درون آن کسانی پدید می شوند که غیر عقلایی بودن این برخورد را می فهمند و به ضد آن می رسند یعنی به این نتیجه می رسند که هیچ نوع توطئه ای وجود نداشته است. به عبارت دیگر، از یک
مطلق به مطلق دیگر می رسند. بنابراین، این گونه اشاعه توه? م های توطئه چون بنیان عقلانی جدی و قابل دفاع ندارد بهترین روش است برای لوث کردن واقعیت های بغرنج تاریخی این روش در جامعه امواج کاذب و پوچ و بسیار شکننده ایجاد می کند که در نهایت به نوعی آنتی پاتی علیه این گونه مفاهیم می انجامد.
منبع: مقاله: چرا پروتکل های بزرگان یهود جعلی است؟ دانلود مقاله