از مقدمه کتاب فراز و فرود شیخ خزعل:
مقدمه:
«از آنجا که دوره
بین سال های1897-1925 به دلیل معاصر بودن و همچنین به دلیل وقوع رویدادها و
اتفاقات سرنوشت ساز، بحث انگیزترین و حساس ترین دوره تاریخ این
خطه[خوزستان] است، لذا علاقمندی و تمایل خوانندگان برای آشنایی بیشتر و فهم
صحیح حوادث آن دوره و تبیین رویدادها و زوایای پیچیده و نهان آن دوچندان
است.
از طرف دیگر،هرچندکه
کتاب ها،مقاله ها و پایان نامه های دانشگاهی چندی در این خصوص به زبان های
عربی،فارسی و انگلیسی منتشر شده است،و برخی از این تألیفات از درجه ی علمی
بالایی برخورداند، با وجود این به دلیل جامع نبودن بسیاری از این کتاب ها، افراط و تفریط های صورت گرفته و حب و بغض
های برخی مؤلفان،کماکان زمینه ی پژوهشی همه جانبه و به دور از هرگونه
پیشداوری و غرض ورزی جهت شناخت بهتر حوادث آن دوره وجود دارد؛ خاصه آنکه
انتشار اسناد وزارت امور خارجه انگلیس سبب شد تا در اظهارنظرها و تحلیل ها
دقت و تأمل بیشتری شود و در بررسی حوادث و تجزیه و تحلیل رویدادها به
استناد سند و مدرک سخن گفته شود و از کلی گویی و حدسیات و عامی نگری برحذر باشیم.»
«در دوره ی رضاخان و پس از آن در دوره ی پسرش دستگاه حاکمه و تشکیلات امنیتی آنها چنان وضعی را پیش آورده بودند که ذکر نام «شیخ خزعل» جرم محسوب می شد. از این رو خودسانسوری
در میان مردم حاکم شد و احدی جرئت نمی کرد درباره ی شیخ و تاریخ او سخن
گوید. به همین منوال در آن برهه هیچ گونه پژوهشی در این خصوص انجام نشد و
حقایق و واقعیت های آن دوره نه تنها برای مردم عادی بلکه حتی برای اهل علم و
مطالعه پوشیده ماند.»