اما نویسنده کتاب"تاریخ سیاسی ایران باستان"، بدلیل تناقضات شخصیت های کتاب استر با دوره زمانی حکومت خشایارشا، و نداشتن منطق استوار در توجیه تناقضات
نتیجه گیری های پورپیرار در ارتباط با آثار و داده های تاریخی، روایت وی از پوریم را رد نموده، و از تحلیل داده های تاریخیِ
کتیبه بیستون و نقش اشرافیت یهود در حکومت هخامنشی، نتیجه گرفته است که پوریم، "
روایت یهودی کتیبه بیستون" از سرکوب ها و کشتارهای یاد شده از داریوش هخامنشی است
( ص131-136) . شاید این نتیجه گیری از پوریم و بیستون منطقی بنظر برسد زیرا نتایج محیرالعقول فرضیات پورپیرار را دربرندارد!. به هر حال این نیز نظری است ...